Celebrating Tiny Legs Tim Handelsbeurs Gent (25-11-2023) reporter & photo credits: Marcel info club: Handelsbeurs Gent © Rootsville 2023

Bijna 2 jaar geleden nam de Belgische blues scene met een zwaar hart afscheid van Tiny Legs Tim, de man die een bezieler was voor de Belgische blues muziek. Nu komen vrienden en artiesten samen om Tim en zijn muziek nog eens te herdenken en dit naar aanleiding van zijn verjaardag. Tim zou vandaag 45 jaar zijn geworden. Heel speciaal, net daarom en omdat ik de muziek van Tim nog steeds hoog in het vaandel draag, was dit een moment wat ik niet wilde missen, dus trok ik op deze koude dinsdagavond richting Gent en een totaal uitverkochte Handelsbeurs.

Tiny Legs Tim (1978-2022)

‘‘There’s No Such Thing as a Coincidence.’ Dat schreef artistiek directeur van AB Kurt Overbergh tot tweemaal toe in de liner notes van Tiny Legs Tim’s album “Melodium Rag” (2017). En dat is ook nu het geval. Exact een jaar na het onverwachte overlijden van de geliefde Gentse blues muzikant kondigen zijn familie en vrienden een postuum album aan en een eenmalig concert op 28 november, niet toevallig op Tim’s verjaardag.

Het album “Sing My Title” geeft een overzicht van Tim’s hele carrière, enkele nieuwe nummers en onuitgegeven archiefmateriaal. Veel van die nummers waren zijn persoonlijke favorieten. Daarbij is 'Death Bells Ringing' de eerste single, een nieuwe song die Tim zelf nog opnam in maart 2022, in de laatste sessie met de 'Call Us When It's Over' band.

Voor de live set verzamelen zich muzikanten uit de tournees van 'Call Us When It’s Over’ en 'Elsewhere Bound’, met o.a. special guests Steven Troch, Guy Verlinde en Simon Raman, Bruno Deneckere en Missy Sippy All Stars. Zo zien we in de loop van de avond onder andere Matt T Mahoney, Bernd Coene, Lajos Tauber, Frederik Van Den Berghe, Leander Vandereecken, Olivier Vander Bauwede, Toon Vlerick en nog vele anderen de revue passeren… een aangrijpend eerbetoon aan hun vriend Tim.

Ook in de propvolle Handelsbeurs waren de fans en vrienden op elkaar gepakt en kwamen ze van einde en verre, van West-Vlaanderen tot in het verre Limburg en zelfs uit Nederland. Bewijs dat Tim een geweldige erfenis heeft achtergelaten maar vooral dat hij bij heel wat mensen zeer geliefd was.

De avond werd geopend door Raman, die solo een eigen geschreven nummer bracht getiteld ‘I Wonder’ en meteen was het eerste kippenvelmoment een feit. Hierna viel Steven Troch in en ondersteunde Raman bij ‘New Place’ en ‘Still In Love’. Steven mocht dan blijven staan en kreeg bijstand van Matti De Rycke op gitaar voor ‘Home Again’ en ‘So Long So Long’. Ondertussen is de begeleiding in handen van de geweldige muzikanten van de ‘Elswhere Bound’-tour.

Steven liet dan het podium in handen van een trio. Er werden twee stoeltjes bijgezet, Tom Eylenbosch nam plaats achter de vleugel en twee goede vrienden van Tim kwamen de stoelen bezetten. Guy Verlinde en Olivier Vander Bauwede mochten op dit evenementen niet ontbreken en kwam hun vriend Tim eren met ‘Hard To Admit’ en ‘Religion Serves The Devil Well’.

Toch een ietwat emotioneel moment want Guy gaf bij elk nummer tekst en uitleg en is zeker iemand die goed geplaatst is om de herinnering aan Tim boven te halen. De drie pasten wonderwel bij elkaar, de klanken van Guy’s resonator, het schitterend harmonicawerk van Olivier en het beroeren van de “black & whites” van Tom maakten er een fantastisch moment van. De drie sloten af met ‘Blind Willie McTell’ dat door Guy werd veranderd in “No One Can Sing The Blues Like Tiny Legs Tim”. Schitterend!

Het ging er iets steviger aan toe wanneer Toon Vlerick aan de beurt kwam en ook Bernd Coene zagen we plaats nemen achter het verlichte drumstel. Twee stevige nummers met ‘One More Chance’ en ‘Better Man’ Het betere gitaarwerk !

Iedereen voelde stilaan het einde van de avond naderen, maar kijk, daar kwam Bruno Deneckere de bandstand opgewandeld en startte hij een knappe ‘Heart Of The City’, in zijn eigen stijl en met zijn nasale stem had hij meteen de zaal ingepakt. En hij ging verder met ‘Nowhere My Home’ en ‘Everybody’s Drinking’. Het was genieten voor iedereen.

Toen Guy Verlinde achter de microfoon ging staan wisten we dat we nu aan het einde van de avond waren beland. Met het eerste nummer die Tim en Guy ooit hebben geschreven werd afscheid genomen van een dolenthousiast publiek. Heel toepasselijk werd ‘Going Down To Missy Sippy’ de zaal in geslingerd, een heel toepasselijke ode aan de joint die de BLUES in Gent op de kaart heeft en nog steeds zet.

Bij deze kwamen zowaar alle 23 muzikanten, ja u leest het goed, het podium op en kregen we een stevige zangstonde waarbij het publiek zich alvast niet onbetuigd liet. Jammer genoeg betekende dit meteen ook het einde van de avond en werd iedereen uitgenodigd om het feestje in de Missy Sippy verder te zetten.

Ik denk dat iedereen genoten heeft van “Tim’s Birthday bash”. Alweer werd het talent van de Gentse blues scene dik in de verf gezet en geloof mij vrij, er is daar talent ten over. Een beter eerbetoon dan dit bestaat waarschijnlijk niet. Ik vermoed dat Tim dit geweldig zou hebben gevonden. Happy birthday Tim, buddy, wherever you are !!!

"We kunnen niet in zijn ziel kijken, we weten niet hoe hij de draad precies zou hebben opgenomen als alles anders was gelopen, maar we kunnen wel doen wat hij zonder twijfel zelf zou hebben gedaan: een plaat maken. (...) nu willen we hem en zijn muziek de eer aandoen die ze verdienen." - Tim zijn familie

Marcel